در ضمن، این افراد بیشتر به خوردن غذاهای گرم و شیرینی‌جات تمایل دارند. در ادامه، در مورد ویژگی‌های اخلاقی، پرهیز مواد غذایی و رژیم غذایی مناسب افراد سوداوی صحبت خواهیم کرد:

در کل این فصل برای مزاج‌های سرد، فصلی ایده‌آل است و مزاج آن‌ها را تعدیل می‌کند.

برنامج خفيف هدفه تسلية المستمعين أثناء تواجدهم على الطرقات في وقت الذروة حين تضج الشوارع بالموظفين الذين خرجوا للاستراحة وغيرهم من مستخدمي الطريق.

زنان عضو این گروه در دوره قاعدگی، افسرده می‌شوند. تحمل آب و هوای سرد و خشک برای این افراد سخت است. سوداوی مزاج‌ها باید در روز، سه وعده غذا با حجم کم یا متوسط میل کنند.

یافتن منابع: "مزاج" طب سنتی – اخبار · روزنامه‌ها · کتاب‌ها · آکادمیک · جی‌استور (ژوئن ۲۰۲۱) (چگونگی و زمان حذف پیام این الگو را بدانید)

بر خلاف الکمئون، بقراط پیشنهاد کرد که طبع یا مزاج مایعات حیاتی بدن است: خون، بلغم، صفرا و سودا. آلکمائون و بقراط اظهار داشتند که کمبود یا زیاده روی شدید در هر یک از طبع‌ها (مایعات بدن) در فرد می‌تواند نشانه ای از بیماری Mazaj باشد. بقراط و سپس جالینوس پیشنهاد کردند که عدم تعادل متوسط در مخلوط این مایعات باعث ایجاد الگوهای رفتاری می‌شود[۴] یکی از رساله‌های منسوب به بقراط با نام درباره ماهیت انسان، این نظریه را به شرح زیر توصیف می‌کند:

اگر بخواهیم خیلی ساده این موضوع را توضیح دهیم مثلا وقتی می‌خواهید از شر چاقی خلاص شوید، باید رطوبت بدنتان کاهش پیدا کند. هم‌چنین برای افزایش وزن و رهایی از لاغری میزان رطوبت بدن لازم است که افزایش یابد یا به حالت نرمال برگردد.

علاوه بر انسان ها، جانواران و گیاهان و حتی مواد غذایی نیز دارای مزاج و طبع خاص خود هستند.

كما يمكنك أيضًا الاستماع إلى طريقة حديثه وما إذا كان يتحدث بوتيرة سريعة أو بطيئة. بالتركيز على هذه العلامات، يمكنك أن تحدد مزاج الشخص الآخر بشكل أكثر دقة.

خواص خاکشیر برای کبد چرب ؛ درمان و پاکسازی کبد با خاکشیر

در ادامه به ویژگی‌های اخلاقی، مواد غذایی نامناسب و رژیم غذایی مناسب افراد صفراوی اشاره شده است:

بهتر است این افراد از غذاهای فریز شده یا سرخ شده استفاده نکنند و مصرف نوشیدنی‌های با طبع گرم را به حداقل برسانند. هم‌چنین از مصرف چربی‌ها پرهیز نمایند.

در ادامه در مورد ویژگی‌های اخلاقی، پرهیز مواد غذایی یا رژیم غذایی افراد دموی، توضیحات بیشتری را بیان می‌کنیم.

ابن سینا، حسین (۱۳۶۷). قانون در طب. ج. ۵. ترجمهٔ عبدالرحمن شرفکندی. تهران: انتشارات سروش. ص. ۵۴۶.